لعنتی شعر وقتی شاعرش کار درست باشه بایه دو بیتی میندازتت.
اقای فاضل نظری هم همین طوره بعضی تیکه ها از شعراش و بعضی از صفحه های کتاب جوری به فکر میبرتت که وقتی شعرو میخونی هیچی برای وصف اون شعر پیدا نمی کنی. توی هر بیت یه دنیا تجربه ، غم و داستانه که خوابیده و هر کس میتونه برداشت های مختلفی از شعر های ایشون کنه.