یادداشت جامیوگر(گربه ماهی سابق)
5 روز پیش
همیشه خوندن و گوش دادن به زندگینامه و داستان های غم دار رو دوست داشتم. یه طور غیر قابل توصیفی رضایت خاطر بهم میدادن. کتاب پیشِرو داستان خانوادگی نیست. داستان دوباره خانواده شدن است. کتاب از نظر ادبیات چنگی به دل نمیزد ولی احساسات پشت هر کلمه همچو شمشیر قلبت رو تیکه و پاره میکنن. داستانی بی شیله پیله از غم،حسرت،دوری،سوگ،فراموشی،تلاش برای فرار کردن، عشق و سپس آرامش است. خوندنش رو پیشنهاد میکنم؟ بله ولی برای افراد غم دوست. پ.ن: نوشتن ریویو خیلی برام دشوار شده. دلم میخواست بیشتر بنویسم...
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.