یادداشت
1401/12/23
ایدهٔ اصلی کتاب که در همون صفحه‌های اول مطرح می‌شه اینه که امید یه جایی وسط صحنه، در مرکز توجه‌ها قرار نداره، بلکه اون پشتا، در حاشیه، در سایه و در تاریکی ایستاده و منتظره تا کسی پیداش کنه و اونو به فعلیت برسونه. منظور از تاریکی یه ویژگی منفی نیست، بلکه اشاره به قلمروهای ناشناخته‌تری داره که بهشون توجهی نمی‌کنیم. این قلمروهای ناشناخته می‌تونن همون قشر در اقلیتی باشن که جرقه‌ٔ یه انقلاب بزرگ رو می‌زنن. در ادامه کتاب پر از مثال‌های مختلف و به‌ویژه محیط‌زیستیه در طول تاریخ تا این ایده رو ثابت و پررنگ کنه.
خوندنش لذت‌بخش و به‌معنای واقعی کلمه امیدبخش و الهام‌بخش بود.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.