باز هم میگویم اگر قلم لطیف و گیرای گوته و ارادتش به حافظ نبود ابدا این طرح داستان را تاب نمی آوردم ....
بارها آرزو کردم کاش میشد در یک قدمی ورتر می ایستادم و از این حماقت باز میداشتمش و سیلی سنگینی با تمام توانم بر گوشش روانه میکردم تا این حال افسارگسیخته و پریشان را عشق ننامد ...
[حال ضد و نقیض بعد اتمام