یادداشت مظفری

                بسم‌الله الرحمن الرحیم
دستت را بگذار توی دست نویسنده تا از تهران ببردت به قبرستان پوتوچاری در شمال غربی سربرنیتسا...
یک نسل‌کشی تمام عیار...
باید بفهمیم توی دنیا، اسلام‌هراسی تا کجاست و مردمانی را که فقط از مسلمانی، نامش را یدک می‌کشند،  چگونه قتل‌عام کردند...

دلم راهپیمایی مارش‌میرا خواست. شاید روزی قسمتم شد که جاده مرگ را قدم بزنم.
*
توریست‌بودن سخت است. چون شاید مجبور شویم از چارچوب دین، فاصله بگیریم. نمی‌دانم باید در موقعیت نویسنده باشم تا بتوانم تصمیم گرفته و قضاوت کنم.

یک سوال
چالش ذهنی‌ام است و به جواب نرسیده‌ام. نویسنده زن است و کتاب پر از عکس‌های خانم‌ها... آیا لازم بود این همه تصویر زن که بعضاً مسلمانند، بدون چارچوب دینی که می‌دانیم، صرفاً برای بیان واقعیت؟
آنان احکام نمی‌دانند و یا  عمل نمی‌کنند... وظیفه ما واقعیت‌گرایی است یا عمل به احکام دین؟