یادداشت عطیه عیاردولابی

        اگه قرار بود درباره شیرین ابوعاقله متنی بنویسم دقیقا همونی رو می‌نوشتم که آقای شفیعی تو مقدمه نوشتن. من هم شیرین رو بعد از ترورش شناختم و دیدن صحنه‌های تشییع پیکرش من رو مجذوب شخصیتش کرد و دوست داشتم بیشتر درباره‌ش بخونم.
آقای شفیعی یه زرنگی خوبی داشت که خونده‌هاش و تحقیقاتش درباره این آدم خاص رو ترجمه کرد و در اختیار بقیه هم گذاشت.
هر چند ممکنه برای مخاطب ایرانی به خصوص دختران و زنان جوان این شخصیت غریبه‌تر و ناشناخته‌تر از این باشه که بخواد الگو باشه ولی اگر هم این کتاب باعث بشه جمعی تغییر کنند یا هدف پیدا کنند آقای شفیعی به خواسته‌اش رسیده.

اما درباره محتوای کتاب؛
همون طور که مترجم گفته مجموعه‌ای از مقالات و نوشته‌ها و اخبار منتشره درباره شخصیت، زندگی و نحوه شهادت شیرینه. مواردی که شاید تو نت به فارسی پیدا نشه و اگر کسی خیلی علاقه‌مند باشه درباره‌ش بخونه باید به زبان انگلیسی یا عربی بگرده دنبالش. نمی‌دونم ماجرای شیرین هنوز تو جامعه عربی و فلسطینی مطرحه یا نه ولی اگر الان بود برای خبررسانی اتفاقای غزه حتما چهره‌ای جهانی می‌شد. چهره‌ای که برخلاف خیلی از بلاگرهای غزه‌ای، با خبر کاملا حرفه‌ای برخورد می‌کرد.

ترجمه کتاب در کل روونه ولی جای کار داشت هنوز. کتاب نیاز به ویراستاری جدی داره که امیدوارم تو چاپ‌های بعدی اعمال بشه.
ترتیب نوشتن مطالب هم می‌تونست بهتر بشه. درسته که یه ترجمه از اخبار و خاطره‌های اطرافیان شیرین بوده اما خوب بود بهش لحن روایی میدادن و یه بازنویسی روایت‌گونه می‌شد.
حتی می‌شد شروع کتاب رو از لحظه شهادت شیرین که تو بخش دوم اومده شروع کرد تا قلابی قوی بشه و ریتم کار رو بالا ببره.