یادداشت لعیا عرب

        داستانی پر از پستی و بلندی و اتفاقات تلخ و خوش!
۸ روز خوندن این کتاب برام طول کشید که این عجیب بود برام ؛ احتمالا دلیلش این بود که حس میکردم قلم آقای مالو یکمی خشکه و اون صمیمیتی که باید رو به فضا نمیده.
با این حال وقتی شروع میکردم به خوندن ، پرین رو همراهی میکردم و شاهد اتفاقات و موفقیتاش در طول کتاب بودم!
این کتاب راجع به پرین کوچولوی ماست که سرنوشت مجبورش میکنه خودش تک و تنها بره تو دل آينده‌ش.
نیمه اول کتاب مربوط میشه به تنهایی ها و شرایط بسیار سخت پرین ، نیمه دوم هم جا افتادن و عادت کردن پرین به شرایط و رشد کردنشو نشون میده ؛ که من این روند رو خیلی دوست داشتم!
تنها شخصیتی که تونستم باهاش ارتباط بگیرم موسیو ولفران بود که بعضی از رفتارها و صحبتاش به دلم خیلی میشست.
در کل دوستش داشتم!
پ.ن ۱ : این کتاب بعضی از رفتارا و افکار مسموم و حسودانه رو به خوبی نشون میده.
پ.ن۲ : پالیکار رو هم خیلییییی دوست داشتم.
پ.ن۳ : کاش میشد پدر پرین هم تو کتاب حضور داشته باشه:(