کتاب راجع به سفر بیست روزه نویسنده کتاب در کشور کوبا بود .ما یک سفر نامه خواندیم نه رومان و داستان ! ما در  ترینیداد ، هاوانا و وینالس سفر کردیم . ما با تجربه نویسنده در سفر آشنا شدیم ، تجربیات : علمی ، اجتماعی ، فرهنگی ….
من تا به حال خواندن سفر نامه را تجربه نکرده بودم و در اوایل کتاب کمی برایم کسل کننده بود اما زمانی که با روند سفرنامه و کتاب آشنا شدم به راحتی می توانستم کتاب را جلو ببرم البته تنها روند  نبود که من به خواندن ادامه کتاب ترغیب می کرد بلکه توصیفات دقیق و عالی به من در تصور داستان بسیار کمک می کرد و انگار که من در کوبا همراه با نویسنده همراه بودم . توصیفات کتاب نه خسته کننده بود و نه گنگ ! به اندازه و عالی ! آقای ضابطیان  حتی از صدا ، حرکت ، مزه  و بوها در توصیفات نگذشته بود .   
  چه خوشایند بود ان طعم سوپی که نچشیده بودم یا آن خیابانی که ندیده بودم ولی با آن خاطره داشتم .
شخصیت ها هم مانند توصیفات بسیار خوب پردازش شده بودند و این نشان می داد که ما با قلم خوبی روبه رو هستیم ! برای من چهره ها خصوصیات ها … و هر چیزی که می توان در مقابل یک فرد دریافت کرد قابل تصور و مشخص بود . البته ناگفته نماند که در بعضی مواقع داشتن عکس در کتاب هم بی تاثیر نبود .
متن بسیار روان و در بعضی مواقع طنز بود و این طنز بودن باعث می شد که ما را از کسل شدن در برخی مواقع نجات دهد و این روانبودن باعث می شد که با احساس خیلی نزدیکی با نویسنده بکنیم ، انگار که ما با او هم سفر هستیم .
من همیشه تصور دیگری نسبت به سفر نامه داشتم . ماجرایی کسل کننده و بی روح که در اواسط آن کتاب را زمین میگذاریم ولی کتاب تصورات من را از این روبه آن رو کرد ، جذاب ، پر از توصیفات هیجان انگیز ، لبخندی زیبا بر روی لبهای خواننده ، سفر کردن بودن کمی خستگی و….
واقعا دیگر نمی دانم از سفری که کرده ام چه بگویم ولی لذت بخش و دلنشین بود . اگر خیلی وقت است که به سفر نرفته اید بهانه ای خوب برای خواندن کتاب است .