یادداشت مریم محسنی‌زاده

        اشتیاق زیادی برای خواندن رمان "دختر پرتقال" داشتم؛ از نویسنده‌ای که با او به "دنیای سوفی" سفر کرده و از ترکیب فلسفه و رمان لذت برده بودم.
شاید اگر از نوجوانی بخواهیم به یک سوال فلسفی در ظاهر کم‌اهمیت فکر کند، کار سختی باشد، اما اگر همین سؤال در دل داستان پرسیده شود، تأثیر دوچندانی دارد که گوردر به خوبی از پسش برآمده است.
رمان، ماجرای گئورگ ۱۵ ساله است که نامه‌ای از پدر مُرده‌اش دریافت می‌کند. پدر در این نامهٔ طولانی، داستان مرموزِ دختر پرتقال را تعریف می‌کند و سوال‌هایی جدی از فرزندش می‌پرسد که او را به فکر وامی‌دارد.
کتاب با شروعی مبهم و سوال‌برانگیز، ترغیب و کِشش برای خواندن ایجاد می‌کند.
گوردر، تصاویر قشنگی از رابطهٔ پدر و پسر می‌سازد و خواننده را با خود همراه می‌کند. موضوع کتاب دربارهٔ مرگ، زندگی و سرنوشت است و خواننده را به دیدن زندگی از دریچه‌ای متفاوت دعوت می‌کند.
اتفاقات داستان برایم قابل‌پیش‌بینی بود و به نظرم کتاب، بیشتر مناسب نوجوانان است. پیشنهاد می‌کنم نوجوان پس از مطالعه با والدین، به گفتگو بنشیند و از طرز تفکرش نسبت به موضوعاتِ مطرح‌شده صحبت کند.
جالب است بدانید، در مقدمهٔ کتاب آمده که:" نشر "هرمس" و "هوپا" با همکاری آژانس ادبی کیا، حق انحصاری نشر این کتاب را خریداری کرده‌اند و ترجمهٔ آن از سوی سایر ناشران، مخالف عُرف بین‌المللی و اخلاقی است."