یادداشت آتنا ثنائی فرد

ما توی کتابیم!
        عجب! :)
ایده‌ی بامزه‌ای داشت...
‌‌
‌و فکر می‌کنم برای بچه‌ها هیجان‌انگیز باشه.
‌
‌اگه اشتباه نکنم، به این‌که شخصیت‌هایِ توی داستان تصدیق کنن که دارن توسط افراد دیگه‌ای خونده یا تماشا (برای فیلم‌ها و بازی‌ها) می‌شن، می‌گن «شکستن دیوار چهارم». یعنی این‌که یه جورهایی شخصیت‌های توی داستان بگن: «آهای، مخاطب! ما خودمون خبر داریم که خیالی هستیم و تو داری داستان‌مون رو دنبال می‌کنی.»
‌
 و البته که فکر می‌کنم توی کتاب‌ها نسبت به فیلم‌ها و بازی‌ها، این اتفاق خیلی کمتر رخ می‌ده. (مگر رمان‌های کلاسیک که مستقیماً خواننده‌ها رو مورد مخاطب قرار می‌دن و قضیه‌شون تا حدی فرق داره.)
‌
‌و توی گودریدز هم یک لیست مخصوصِ کتاب‌هایی هست که دیوار چهارم رو شکسته‌ن و تقریباً همه‌شون کتاب‌ کودک هستن. پس این‌که دیوارِ چهارم بخواد توی یک کتاب این‌قدر واضح شکسته بشه، فکر کنم فقط توی کتاب کودک بامزه‌ای مثل «ما توی کتابیم» شدنی باشه! :)
      
534

33

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.