یادداشت معصومه سلیمی بنی

        ساده ،زیبا و دلنشین چون پر روی برکه ی ارغوانی و چون رنگین کمان در پس آبشار ..
حسی که از شعرهای جناب  عبدالملکیان  می گیرم

غرق بارانم
در خیال خویش می بارم
چکه چکه
بر کالبد بی جان خاک

آنجا که
اشکهای ماسیده
از چشمان سفید آسمان جاری ست

من تمام جانم را
بر باور سبز زمین
گره میزنم
بر سنگفرش  خیابان
جاری میشوم
خیس و مشتاق

تا شاید
سیراب شود
ذهن نابلدم
از خیال آمدنت

بداهه