یادداشت

        قلبم آتش گرفت!
محمودخان، چه کردی با قلبِ من؟
پایانِ این کتاب برای من همانندِ اتمامِ کتاب‌های دیگر نبود و نه تنها هنگامِ خواندنِ جلدِ دهم سطر به سطر ضربان قلبم بالاتر می‌رفت و نهایتا قلبم در کوه‌های کلیدر آتش گرفت بلکه تازه بعدِ اتمامِ کتاب غمی غیرِ قابلِ وصف به سراغم آمده!!!
حقیقتا نمی‌دانم از چه بگویم!
و این نخستین بار است که کتابی را تمام می‌کنم و دستم به نوشتن در موردِ آن نمی‌رود!
پیش‌تر قول داده بودم که اگر عمرم کفافِ پایانِ سفرِ کلیدر را بدهد برایش یک ریویوی اجمالی(سفرنامه‌ای کامل) بنویسم و حال که شوربختانه این سفر را با غمی غیرِ قابلِ وصف به اتمام رسانده‌ام رخصت می‌طلبم چند روزی را سوگوار باشم و پس از آن و قبل از شروعِ مطالعه‌ی کتابِ بعدی سفرنامه‌ی کلیدر را بنویسم.

دهم خردادماه یک‌هزار و چهارصد