یادداشت فرزانه علیزاده

                در کتاب عاشورا ابتدا با انواع گوناگون شکل ها، انگیزه ها، هدف ها، نیازها و مانع های مبارزه ها و پیکارها اشنا می شوید. 
سپس با این اگاهی و دانش به تحلیل پیکار امام حسین پرداخته می شود. که ابتدا تحلیل های موجود و مطرح برای این حرکت را بررسی و بیان می کند.
از جمله تحلیل های مطرح شده شهادت، شفاعت، امر به معروف، جلوگیری از ظلم، انتخاب و تشکیل حکومت اسلامی. 
و برای هرکدام از این تحلیل ها دلیل میاورد و تضیح می دهد که این مواردبه تنهایی صرف حرکت امام حسین  (ع) نبودند. 

امام حسین (ع) امد تا کشته شود، تا شفیع ما باشد، تا ابروی ما باشد........ شهادت وسیله نیست خود هدف است
امام حسین (ع) امد تا کجی های یزید را بزداید. او برای امر به معروف به راه افتاد و به خاطر نهی از منکر قد برافراشت......... حسین برنامه ای بزرگ تر و سنگین تر در پیش دارد که این برنامه امر به معروف و مبارزه با ستم را همراه خود دارد
امام حسین (ع) امد تا اساس خلافت غاصبانه اموی را در هم بشکند، او امد تا بر ویرانه ی حکومت موجود، حکومت اسلامی را طرح بریزد...... ...این تحلیل گرفتار مساله علم امام است. امام میداند مرگ در پیش است. اسارت را میداند پس تشکیل حکومت یعنی چه؟

و در نهایت زیباترین و منطقی ترین تحلیل را بیان می کند.
تمام این ها درست اما خداوند پیمان گرفته که در برابر ستمگرها برای ستمدیده ها قرارنگیرید و ارام ننشینید. و حسین (ع)  جز به پا داشتن حق، حکومت خدا بر مردم هدفی، نمی تواند بگیرد.

در بخشی از کتاب می خوانیم:
حسین(ع) ، حسینی است که نمی تواند سازشگر، بی تفاوت باشد و نمی تواند بیعت کند. می ماند با شهادت

اوست که می گوید. ارام و قاطع می گوید. ایا صدایش را می شنوی؟ "مرگ بر هرکسی نوشته شده است و همچون گلوبند گلوی انسان را دربرگرفته است.
اکنون که مرگ حتمی است بگذار مرگی را انتخاب کنیم که ابستن زندگی باشد و سازندگی هایی بیاورد و اگاهی هایی متولد کند و روح هایی را حرکت دهد.

باید مرگی را انتخاب کنیم که زندگی را بارور کند.