یادداشت پریسا نصیری
1401/6/19
در ایامی که دوستان و آشنایان در خاک دهکده‌ی پدری یا حوالی آن به سر می‌برند، به عنوان یک «جامانده» پناه بردم به این کتاب و بسیار راضی‌ام.
راضی از این بابت که گرچه سعادت نداشتم قدمی در این مسیر آسمانی بردارم و نفسی از آن هوای بهشتی به سینه فرودهم، اما با اشک و لبخند در این سفر با خانم حدادی همراه بودم.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.