یادداشت روانشناس آدمخوار (سهند)

        - سروده ای ناتمام .
• کامو در آخرین کتاب خود که به علت مرگ نتوانست تمامش کند زندگینامه ی خود را به نمایش می‌گذارد ، زندگینامه ای که به گفته خودش قرار بود بهترین کتابش باشد.

• داستان یا بهتر است بگویم نیمی از زندگینامه کامو همواره با موضوع های فرق ، مادر ، خانواده و استعمار عجین شده و اطلاعات جامعه‌ای از این فیلسوف طغیانگر به علاقمندان خود ارائه می‌کند.

• در این کتاب خبری از فلسفه‌های کامو و اعتقاداتش نیست بلکه صرفاً دلیل به وجود آمدن این اعتقادات در دل کتاب عرضه می‌شود که می‌توان نمونه فوق العاده برای یک زندگی‌نامه ی کامل باشد ‌.

• کامو با جزئیاتی که در دل کتاب خود جای داده دیدگاهی کامل و دقیق از وضعیت محل زندگی اش ( الجزایر) که به مدت ۱۵۰ سال تحت استعمار فرانسه بود نشان داده که هرچند در بعضی از مواقع توصیف جزئیات بیش از حد  خسته کننده می‌شد و خواندن کتاب را سخت می‌کرد .

• روند داستان و زمانبندی کتاب گاهی به هم خورده و گیج کننده میشه اما با توجه به این موضوع که این کتاب از یادداشت‌های ناتمام دفتر یادداشت نویسنده که توسط کاترین کامو جدا شده و در خیلی از جاها کلمات ناخوانا بوده‌اند یا حتی نقطه گذاری نشده  بودند قابل چشم پوشی است.

• ترجمه کتاب نسبت به سال انتشارش به خوبی انجام شده اما برای ادبیات این دوره منسوخ شده و برای من جزو آن دسته از کتاب‌ها قرار می‌گیره که احتیاج به دوباره ترجمه شدن داره.

• در طول خواندن این کتاب همواره این غم بر روی وجودیتم سنگینی می‌کرد که اثری ناتمام از نویسنده مورد علاقم در دستم است و برای من همچون یک مراسم خاکسپاری برای عزیزی تازه فوت کرده بود. 

• اگر تا به امروز از کامو کتابی نخوانده‌اید  یا کم خوانده‌اید فعلاً سمت این کتاب نیاید و آن را برای خداحافظی آخر نگه دارید چون این کتاب ناتمام یک شاهکار هنری یا یک اثر خوب نیست بلکه یک سنگ قبر در مراسم خداحافظیست.