بریده‌ کتاب‌های کتابخورم

(انسان) وقتى سوار بر دوچرخه شد و زمين خورد و صدمه‌اى شديد ديد، ديگر آن را رها مى‌كند. ضربه‌ها اگر بيشتر از عشق و بزرگ‌تر از علاقه باشند، انسان را جدا مى‌كنند. براى همين است كه دنيا با سختى و رنج پيچيده شده است؛ تا انسان به آن نپيچد و حركت كند.

ما افراد را با هدفشان و هدف‌ها را با عقل می‌سنجیم.ما حق را از افراد نمی‌شناسیم؛ بلکه افراد را با حق می‌سنجیم. اعْرِفِ الحقَّ تَعرِفْ أهلَهُ

بهروزخان... از آن دوران ارباب‌رعیتی یا به گفته خودش، فئودالیسم. معتقد بود فئودالیسم به شکل جدیدی ظهور کرده. همین نظام سرمایه‌داری که معرف حضور همه است، کل دنیا را به بردگی گرفته. قدیم‌ها مردم بردهٔ قدرت و پول بودند، حالا هم هستند. قدیم‌ها یک ارباب بوده و کلی رعیت، حالا به اندازهٔ رعیت‌ها ارباب است. سرمایه‌داری همه را کرده بردهٔ شکم و خواسته‌های تمام‌نشدنی. هر روز یک وسیلهٔ جدید به بازار می‌آید و مردم هم هجوم می‌برند برای خرید. این علاقهٔ روزافزون به خرید، دادن یوغ بردگی به دست نظام سرمایه‌داری است نه تمایل به رفاه و آسایش.

اگر انسان به آن حقوقى که در استعداد فطرى خود او هست، به حقوق خودش تجاوز کند و حق خودش را در عالم پایمال کند، این هم ظلم است. مثلا اگر انسانى استعداد عالِم شدن در یک رشته‌‌اى را دارد ولى از این استعداد خودش استفاده نمى‌‌کند، مى‌‌گوییم به خودش ظلم کرده است. خداوند انسان را با بنیه‌‌اى سالم آفریده است؛ اگر رعایت بهداشت و حفظ‌‌ الصحه را نکند و در نتیجه بیمار بشود، به خودش ظلم کرده است.

از نظر اسلام تسکیل خانواده یک وظیفه است، یک فريضه است، یک عملی است که مرد و زن باید آن را به عنوان یک کار الهی و یک وظیفه انجام بدهند.

<< وقتی دو نفر در راهی همراه می‌‌شوند، محبوب‌ترین آنها پیش خدا آن کسی است که نسبت به همراهش مهربان‌تر باشد.>>

[قرآن] وقتى که مى‌‌خواهد درس عملى بیاموزد اگر سرّ یک انحطاط را بیان مى‌‌کند یعنى شما مى‌‌توانید کارى بکنید که آن جور نشوید یا اگر برعکس، ترقى و رفاه و سعادت یک قوم دیگر را بیان مى‌‌کند براى این است که شما از آن راه بروید تا به آنجا برسید.

در مسئله فلسفه تاریخ به معنى فلسفه تحولات تاریخى، آنچه که به نظر ما باید به منزله نیروى محرک تاریخ و نیروبخش و حرکت‌‌دهنده تاریخ تلقى کرد استعداد ابتکار در انسان است به علاوه استعدادى که قرآن از آن به «فطرت» تعبیر مى‌‌کند. فطرت انسان کمال‌‌جوست. این در نهاد انسان هست. انسان کمال را از آن جهت که کمال و افزایش و خروج از محدودیت است، در هر ناحیه‌‌اى مى‌‌خواهد و هرچه دارد باز بالاخره محدودیت است. به آنچه دارد راضى نیست، دائم مى‌‌خواهد مرزها را یکى بعد از دیگرى بگشاید و این است که زندگى انسان را با حیوان‌ها متفاوت کرده؛ آنها در یک دوره تاریخى درجا مى‌‌زنند و انسان دوره‌‌ها را طى مى‌‌کند. لازمه عقل و ابتکار، آزادى هم هست

فلسفه تاریخ یک چیزى است غیر از علم تاریخ. فلسفه تاریخ در واقع یعنى راز تاریخ یا رازهاى تاریخ. فلسفه تاریخ در موارد مختلف فرق نمى‌‌کند؛ یعنى نمى‌‌شود گفت فلسفه تاریخ ایران با فلسفه تاریخ مصر فرق مى‌‌کند.