بریده‌ کتاب‌های فا. میم.

افسوس و دو صد افسوس بر این حال ما و "انا لله و انا الیه راجعون" از بی‌خبری و غروری که در این دنیا بدان مبتلاییم و حسرت و افسوسی که در آخرت بدان دچاریم. این رنجی است از این که شکنجه‌ای بس بزرگ در پیش رو

همیشه هستند کسانی که در جبهه‌ی حق کار می‌کنند و این میدان مبارزه هیچ‌گاه خالی نمی‌شود. ما باید مراقب باشیم که از این قافله و از این توفیق عظیم جا نمانیم.

روز قیامت بررسی می‌کنند ما چقدر برای امام زمان (عج) و تعجیل در فرجش کار کرده‌ایم؟ چقدر با اصلی‌ترین دشمنش یعنی یهود و اسرائیل جنگیدیم؟

لعن برای فحش و ناسزا گفتن و تشفی غیظ و سبک شدن دل نیست، فلسفه‌ی اصلی لعن، دشمن‌شناسی است.

هنوز هم نامه برای کسی که مفید امام زمان باشد، می‌آید‌. "برای درد دل تو مفید نیست کسی/ وگرنه نامه برای مفید می‌آید" ... حضرت صاحب خطاب به شیخ مفید می‌گوید: "الی الاخ السدید و الولی الرشید الشیخ المفید"

اگه قله را حسین (ع) ببینی، همه‌ی کارها خرد و ناچیز می‌شود و همه‌ی وجودت تلاش برای رسیدن به قله می‌شود.

چه شب‌هایی که روز را روشن می‌کنند. کسی که شب بزرگ ندارد، روز بزرگ نخواهد داشت. شب بزرگ بدون روح قرآن بزرگ نخواهد شد.

امام برای او جمله‌ی مستقل دارد: "لله درک یا حبیب" یک عمر دویدن برای رسیدن به این تشویق امام و دعایش ارزش دارد.

هنگامی دل را می‌یابی که دلبری آن را برباید... دل وقتی احساس شود که جریان یابد.

هر آدمی بتی دارد. کسی باید آن را بشکند. اگر این بت شکسته نشود، هر ذکری که بگوید، هر عبادتی که کند، این بت و این من، متورم‌تر می‌شود. خیال آدم‌ها بر حقیقتشان سیطره دارد. نخستین مرحله سیر حقیقی، خارج کردن سالک از سلطنت خیال است.

سرم را تکان دادم و گفتم: "سید، بعضی آدم‌ها عالمشان کوچک است، چه می‌توان کرد!"

باید فانی در اراده‌ی او باشی سید علی! حالا هر کجا که می‌خواهی باشی. راهی که پیش رو داری، راه از بین بردن خود و تمام تعلقات آن است.

برای ما اما خانه خیلی مهم بود. حال و هوایش. طهارت و پاکی‌اش. آمده بودیم وسط اروپا؟ باشد. دنیایمان عوض شده بود؟ باشد. ما و ارزش‌هایمان که عوض نشده بودیم.

دریا، دلِ مطمئن این بچه‌هاست و ستاره‌ها نور از ایمان این بچه مسجدی‌ها می‌گیرند، همان‌ها که در جواب تو می‌گویند: "ما خط را نشکستیم، خدا شکست." و همه‌ی اسرار در همین کلام نهفته است.

شیطان حکومت خویش را بر ضعف‌ها و ترس‌ها و عادات ما بنا کرده است، و اگر تو نترسی و از عادات مذموم خویش دست برداری و ضعف خویش را با کمال خلیفه‌اللهی جبران کنی، دیگر شیاطین را بر تو تسلطی نیست.

این نخلستان‌ها مرکز زمین است و شاید مرکز جهان. آن روستاییِ جوان که گندم و برنج و خربزه می‌کاشته است، امشب سربازی است در خدمت ولیّ‌امر. آیا می‌خواهی سربازان لشکر رسول‌الله را بشناسی؟ بیا و ببین: آن یک کشاورز بود و این یک، طلبه است و آن دیگری در یک مغازه‌ی گمنام در یکی از خیابان‌های مشهد لبنیات‌فروشی دارد. به‌راستی آن چیست که همه‌ی ما را در این نخلستان‌ها گرد آورده است؟ تو خود جواب را می‌دانی.

برای امام می‌خواند، برای آن‌که عاشقانه زیستن را به ما آموخت، برای آن‌که به ما آموخت حقیقت عرفان را که مبارزه است، برای آن‌کسی که ما همه‌ی تاریخ انبیاء را در وجود او تجربه کردیم.

عالم محضر شهداست، اما کو محرمی که این حضور را دریابد و در برار این خلا ظاهری خود را نبازد؟ زمان می‌گذرد و مکان‌ها فرو می‌شکنند، اما حقایق باقی هستند.