بریده‌ کتاب‌های خاکي

خدا تنها محبوبی ‌ست که هیچگاه از انسان جدا نمی‌شود و در هر حادثه‌ای هم در دار دنیا اتفاق بیافتد رشته تعلّق انسان از پروردگار منقطع نمی‌گردد. هرجا و در هرزمان می‌توان اورا صدا زد و با او خلوت نموده و عشق بازی کرد و اگر دوری و فراقی هم هست از غفلت و کوتاهی ماست وگرنه او از رگ گردن نیز به ما نزدیک‌تر است.

تمام مردم کشور از جا بلند می‌شوند و به افتخار این واقعیت که دیگر کسی نمی‌تواند هیچ کاری را درست انجام دهد کف می‌زنند.ستایش تمام و کمال میان‌مایگی.

بسیار مهم است که بدانیم گاهی با حساب احتمالات می‌توان به اطمینان و یقین رسید و آن را پایه زندگی قرار داد و لذا در عقاید هم کاربرد فراوانی می‌تواند داشته باشد.

تبریز برایم چون قفس بود و آوار خستگی‌ها و پژمردگی‌ها بر سرم خراب شده بود. چه می‌کردم؟! نوری مرا می‌کشید و از خود بی‌خود می‌کرد.