بریده‌ کتاب‌های تکثیر تاسف انگیز پدربزرگ

انسان، نابینا، هزار بار بهتر از آنکه چشمانی بی روح، بی گذشته و بی عاطفه اما دقیق و تیزبین داشته باشد. انسان نابينا، روح بلند پروازِ پنهان کاری دارد؛ اما انسان، با چشمانی سرد، روح ندارد؛ و انسان بدون چشم هایی مملو از روح، اصولا انسان نیست...

پنبه کردن در گوش نیمی از مردم جهان و بستن چشم‌های ایشان، زمانی که نیمی دیگر از مردم جهان زار می‌زنند و فریاد از جگر می‌کشند، البته کاری‌ست ممکن؛ اما باید دید که این کار تا چه حد می‌تواند دنیا را به سود بی‌خبران یا زارزنندگان تغییر بدهد.

پدربزرگ می‌گفت: علت اساسی سیاهیِ سرنوشتِ روشنفکرانِ عصر ما و تبدیل شدن‌شان به یک مشت ولگردِ بیکاره‌ی مفت‌خورِ نق‌نقوی بهانه‌گیرِ آویزان همین است که پیوسته وِر زدن‌های بی‌سر و ته را جایگزین آفرینش و تولید می‌کنند.

آمریکایی ها، از جهاتی غیر منطقی کش می آیند _آن قدر که می بینی در کالیفرنیا روی صندلی هایشان چرت می زنند اما انگشتشان آن قدر دراز شده که فرو رفته در زندگی روزمرّه ی مردم دردمندِ ویتنام و کره و مالزی و افغانستان...