بریده‌ کتاب‌های در وادی درد

آه درد من! همه چیز من باش! بگذار در تو، با تو، سرزمین‌هایی را ببینم که از دیدارشان محرومم کرده‌ای. فلسفه‌ی من باش، علم من باش.

آیا کلمات واقعا به درد می خورند؟ اصلا می شود با کلمات توضیح داد، درد چه بر سر ما می آورد؟ کلمات فقط وقتی سر می رسند که همه چیز تمام شده است. دروغی و بی جان، کلمات فقط از خاطرات می گویند.

فقط یک چیز می‌دانم؛ این‌که به فریادی بلند به بچه‌هایم بگویم «زنده باد زندگی!» _ سخت است اما؛ برای منی که درد این‌قدر در همش دریده.

زندگی همین است دیگر: ستیز.