بریده‌ای از کتاب استونر اثر جان ویلیامز

این شور نه تماماً از تن بود و نه تماماً از ذهن، بلکه هر دو را در بر داشت، انگار که تن و ذهن نه فقط جلوه‌ی عشق که جوهره‌ی آن نیز بودند. عشق به یک زن یا عشق به یک شعر، هر دو صرفاً یک چیز می‌گفتند: ببین! من زنده‌ام.