بریده‌ای از کتاب مردی در تبعید ابدی: بر اساس داستان زندگی ملاصدرای شیرازی صدرالمتالهین اثر نادر ابراهیمی
1403/2/12
صفحۀ 265
«...ای مرشد! من نه تنها بسیار بسیار کوچک‌تر از حسین بن علی، که از ذره نیز کوچک‌ترم و خاک‌تر، اما از آنجا که دل به عزت و شوکت این جهان نسپردم و روح خویش به تکدی وانداشتم و لقمه از سفرهٔ گستردهٔ شاهان برنگرفتم، باش تا ببینی که چگونه ملاصدرای شیرازی سده‌ها و سده‌ها خواهد ماند، سربلند و سرافراز و باد این گروه را که با من این ظلم کردند چون پر کاهی با خود خواهد برد. چندان که پس از سالی چند هیچ‌کس نام و نشانی از این جماعت که در این مجلس حاضرند و به کینه آمدند نخواهد جست؛ هرچند که عمر بر سر این کار گذارند.»
«...ای مرشد! من نه تنها بسیار بسیار کوچک‌تر از حسین بن علی، که از ذره نیز کوچک‌ترم و خاک‌تر، اما از آنجا که دل به عزت و شوکت این جهان نسپردم و روح خویش به تکدی وانداشتم و لقمه از سفرهٔ گستردهٔ شاهان برنگرفتم، باش تا ببینی که چگونه ملاصدرای شیرازی سده‌ها و سده‌ها خواهد ماند، سربلند و سرافراز و باد این گروه را که با من این ظلم کردند چون پر کاهی با خود خواهد برد. چندان که پس از سالی چند هیچ‌کس نام و نشانی از این جماعت که در این مجلس حاضرند و به کینه آمدند نخواهد جست؛ هرچند که عمر بر سر این کار گذارند.»
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.