بریده‌ای از کتاب آخرین انار دنیا اثر بختیار علی
1402/3/9
3.7
25
صفحۀ 56
درون اتاق در خلوت خودم به روشنایی و تاریکی ها می اندیشیدم با صدای بلند با خود حرف میزدم صدایم تنها صدایی بود که حس می کردم با آن آشناترم... بر این باورم آنهایی که زیاد با خود حرف می زنند آرام آرام اسیر صدای خودشان میشوند من هم اسیر خودم شده بودم
درون اتاق در خلوت خودم به روشنایی و تاریکی ها می اندیشیدم با صدای بلند با خود حرف میزدم صدایم تنها صدایی بود که حس می کردم با آن آشناترم... بر این باورم آنهایی که زیاد با خود حرف می زنند آرام آرام اسیر صدای خودشان میشوند من هم اسیر خودم شده بودم
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.