بریدۀ کتاب

به هر حال، نمی تونم انکار کنم که منم گرایش به بی رحمی دارم. منم می تونم بی رحم باشم. برام سؤاله که اگه همیشه همین طور بزرگ تر بشیم و تغییر کنیم، از این که در گذشته چه قدر احمق بودیم شرمنده میشیم؟ هر سال می فهمم که سال قبل چه قدر احمقانه رفتار کرده ام این قضیه وسوسه ام می کنه که برگه های این دفترچه خاطرات رو پاره کنم تا هیچ وقت کسی نتونه افکار شرم آوری رو که داشته ام بخونه