خدایا،از بودن با یک مخلوق کوچکی مثل من خوشحال می شوی؟منی که دماغم را بگیری جانم در می رود!غذا نداشته باشم به لرز می افتم!من در نگاهت جایی دارم؟برای چه مرا میخواهی؟اصلا اگر نخواهی ام به چه کسی باید تکیه بزنم و راه بیفتم در این دنیای بی در و پیکر؟چه میشوم بدون نگاه تو؟چه می شوی بی من؟!منی که جانم زیر قدرت توست!حرکتم با تدبیر توست!من به تو چیزی نمی دهم!عجیب نیست که تمام دارایی مرا به دست گرفته ای و هیچ از قدرت و کبریایت در دست من نیست!آن وقت صدا میزنی که شوق دیدن و بودن مرا داری! یک چیزی این میان به قاعده نیست انگار!شاقول ترازویی که درست کرده ای درست کار نمی کند! همه چیز را به نفع من تنظیم کرده ای!🙂