بریدۀ کتاب
1403/5/21
4.2
219
صفحۀ 177
تنهایی و غم غربت در جانش چنگ انداخت،غربتی که در میان شهر آشنا گریبانش گرفته بود.چقدر انسان تنهاست.مثل پر کاه در هوای طوفانی.
تنهایی و غم غربت در جانش چنگ انداخت،غربتی که در میان شهر آشنا گریبانش گرفته بود.چقدر انسان تنهاست.مثل پر کاه در هوای طوفانی.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.