بریده‌ای از کتاب هوای تازه اثر احمد شاملو
1402/8/1
4.4
2
صفحۀ 68
بر جای لیک، خاطره‌ام گنگ خاموش ایستاد دنبالِ ما نگریست. و چندان که سایه‌مان و سرودِ من در راهِ پُرغبار نهان شد، در خلوتِ عبوسِ شبانگاه بر ماندگی و بی‌کسیِ خویشتن گریست.
بر جای لیک، خاطره‌ام گنگ خاموش ایستاد دنبالِ ما نگریست. و چندان که سایه‌مان و سرودِ من در راهِ پُرغبار نهان شد، در خلوتِ عبوسِ شبانگاه بر ماندگی و بی‌کسیِ خویشتن گریست.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.