بریدۀ کتاب

ما بدون لذت نمی خوریم، نمینوشیم با تولید مثل نمیکنیم بدون درد از خود در برابر آسیب و مرگ محافظت نمیکنیم با بالا بردن نقطه تنظیم عصبی خود از طریق لذتهای مکرر به تلاشگران بی حد و مرزی تبدیل میشویم که هرگز از آنچه داریم راضی نمی شویم و همیشه به دنبال چیزهای بیشتر هستیم اما مشکل اینجاست که انسانها این جویندگان ابدی به چالش جست و جوی لذت و دوری از درد بسیار خوب پاسخ داده اند. در نتیجه ما جهان را از مکان کمبودها به مکانی با فراوانی بی نظیر تبدیل کرده ایم. مغز ما برای این دنیای فراوانی تکامل نیافته است. همان طور که دکتر تام فینوکان که دیابت را در شرایط تغذیه در حالت بی تحرکی مزمن مورد بررسی قرار داده می گوید: ما کاکتوسهایی در جنگل های بارانی هستیم و مانند کاکتوس های سازگار با آب و هوای خشک در دوپامین غرق میشویم