یادت می آید رفته بودی سهراب سپهری را در بستر سرطان ببینی و ندیدی؟که می گفت:«زندگی درک همین اکنون است.» می گفت:«زندگی شوق رسیدن به همان فردایی است که نخواهد آمد.»