بریده‌ای از کتاب باچان اثر ناتسومه سوسه کی

حالا که فکرش را می‌کردم متوجه شده بودم که اکثر مردم به بدبودن تشویقت می‌کنند. فکر می‌کنند اگر بد نباشی در این دنیا به هیچ‌چیز نمی‌رسی. اگر هم ندرتاً به کسی بربخورند که صادق و دل‌پاک باشد، تحقیرش می‌کنند و می‌گویند بچه است. اگر واقعا این‌طور است بهتر نبود آن کلاس‌های اخلاق را در دبستان و دبیرستان برگزار نکنند که معلم مدام می‌گفت صادق باشید و دروغ نگویید؟ بهتر بود مدارس تعلیم بدهند چگونه دروغ بگویی، چگونه به همه بی‌اعتماد باشی و چگونه از مردم سوءاستفاده کنی.