بریدۀ کتاب

وقتی محققان عادت های جفت گيري ول‌های مرغزار را مقایسه می کردند، قدرت اکسی توسین را کشف کردند در یک گونه نرها و ماده ها تک همسر هستند نوزادهاشان را با هم بزرگ میکنند و پیوندهای ابدی شکل میدهند در گونه ی ،دیگر نرها و ماده ها رویکرد حضور یک شبه دارند و نوزادها را رها میکنند تا از خودشان دفاع .کنند مشخص شده است که جونده های وفادار اکسی توسین تولید میکنند اما انواع بی قیدشان این طور نیستند. با این حال وقتی دانشمندان به ولهای تک همسر ماده ی شیمیایی ای دادند که اثر اکسی توسین را خنثی می کرد، آنها رابطه ی جنسی داشتند اما با همسرانشان نمی ماندند. و وقتی دانشمندان به همان جونده ها اکسی توکسین بیشتری دادند چه جفت گیری می کردند چه نه با هم پیوند محکمی برقرار میکردند در انسانها وقتی در نزدیکی یا تماس فیزیکی با نگاره ی دلبستگی هستیم اکسی توسین آزاد می شود، به خصوص در لحظات احساسی شدید کریستین اوناس موبرگ ، یک متخصص نورواندوکرينولوژی " سوندی، کشف کرد که فقط فکر کردن درباره ی عزیزان میتواند باعثِ هجوم اکسی توسین شود. اکسی توسین آزاد شدن هورمونهای استرس مانند کورتیزول را کاهش میدهد مطالعات مقدماتی نشان میدهند که اکسی توسین در انسانها تمایل به اعتماد کردن و تعامل با دیگران را افزایش میدهد این یافته ها به توضیح دادن مشاهده ی من کمک میکند این که وقتی زوجهای مشوش یاد میگیرند یکدیگر را محکم در آغوش بگیرند به دست دراز کردن به سمت یکدیگر ادامه میدهند و سعی می کنند این لحظات تغییر دهنده و آرامش آور را دوباره و دوباره خلق کنند. معتقدم تعامل هایی که بر پایه ی در دسترس بودن تفاهم و درگیر شدن هستند، این معجون عشق نوروشیمیایی را که طی سالها تکامل صیقل خورده است، فعال می کنند.