بریدۀ کتاب

سلام. امیدوارم کسی صدایم را بشنود. این پیام را با سیگنال رادیویی می‌فرستم – منسوخ و قدیمی است، می‌دانم. اما شاید یکی از معدود روش‌های برقراری ارتباط باشد که سیتی هنوز آن را ردیابی نمی‌کند و زیرنظر نگرفته – فریادی درمانده برای کمک. اوضاع در یونیورس‌سیتی آن چیزی نیست که به نظر می‌رسد. نمی‌توانم بهتان بگویم کی هستم. لطفا مرا… لطفا مرا رادیو صدا کنید. رادیو سکوت. هر چه باشد من تنها صدای برخاسته از رادیو هستم. شاید هم اصلا کسی به حرفم گوش نمی‌کند. خودم هم نمی‌دانم – آیا کسی به صدایم گوش می‌دهد؟ آیا اصلا صدایی از گلویم بیرون می‌آید؟