بریدۀ کتاب

منشا طریقه ی صوفیه با مبدا ی وجود و معبود خویش رابطه ی مستقیم پیدا کند. رابطه ای که دوسری باشد و خدا و انسان را با رشته دو جانبه ای به هم بپیوندد. این رابطه در حقیقت ملجائی است که تا انسان از محدودیت ها و تقید هایی که شریعت متکلمان پدید اورده است پ وی را به کلی از خدای خویش جدا می سازد، برهد و در پناه ان جای گیرد، برای نیل به این رابطه هم انسان از همه چیز خویش می گذرد به فقر و مذلت و گرسنگی و تنهایی تن در می دهد و گویی ترک لذت های دنیوی را دهلیزی تلقی می کند برای نیل به حق،،،، اما نیل به حق لازمه اش معرفت اوست، که را ان هم ورای راه اهل مدرسه و به کلی خارج از قلمرو چون و چراست.....