بریده‌ای از کتاب نسبت علوم اسلامی با علوم انسانی اثر سیدمحمد حسینی بهشتی

انسان در زندگی اگر بخواهد در حد انسانیت زندگی کند، قبل از هر چیز باید بینشی، جهان بینی‌ای، هدفی، راهی و مبنایی درست داشته باشد، و الا حیوانی است که جلوی آخور رهایش کردند و یا در آخورش پوست هندوانه و پوست گرمک است، ... ، یا عسل و مربا و کره و مرغ و فسنجان و چلو کباب ریخته‌اند؛ ولی بالاخره حیوانی سر در آخور است!