بریده‌ای از کتاب سپر اثر مصطفی رضایی کلورزی

ما در قصه‌های عاشقانه‌مان به ستاره‌ها نقش می‌دهیم ، نقش‌های عاشقانه . ما در قصه‌ها از درخشش آنها و چشمک زدنشان می‌گوییم ، اما در واقعیت آسمان همیشه آرام و عاشقانه نیست . چه ضمانتی وجود دارد که این طبیعت فراموش شده همیشه همینطور آرام بماند.!!!