بریده‌ای از کتاب حکایت حال: گفتگو با احمد محمود اثر لیلی گلستان

نثر داستان می‌تواند در خدمت کل داستان باشد، داستان بی‌اینکه از غم حرف بزند، می‌تواند غم را خلق کند، بی اینکه از شادی داستان بگوید، می‌تواند شادی را خلق کند، می‌تواند کُندی را، بی‌قراری را، ترس را و درد را خلق کند، شتاب و بی‌قراری را می‌شود با جمله‌های کوتاه، سریع، چکشی و با افعال بسیار ایجاد کرد. مثلاً در یک صفحه صد تا فعل می‌آید. یا اگر قرار باشد کُند حرکت کند، خود نثر کُند می‌شود و حالت روحی و ذهنیِ کُند بودن را در خواننده ایجاد می‌کند.