بریده‌ای از کتاب مردی که خواب است اثر ژرژ پرک
1403/9/23
4.0
2
صفحۀ 95
بیهوده گوش می‌دهی، فالگوش می‌ایستی، گوش به تیغه می‌چسبانی. آخر سر، تقریباً هیچ نمی‌دانی. چنین می‌نماید که هرقدر دقت ادراکت بیشتر می‌شود، همان‌قدر قطعیت تفاسیرت کاستی می‌پذیرد.
بیهوده گوش می‌دهی، فالگوش می‌ایستی، گوش به تیغه می‌چسبانی. آخر سر، تقریباً هیچ نمی‌دانی. چنین می‌نماید که هرقدر دقت ادراکت بیشتر می‌شود، همان‌قدر قطعیت تفاسیرت کاستی می‌پذیرد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.