قرار شد برادران عزیزمان محسن رضایی و صیاد شیرازی به محضر امام شرفیاب بشوند.این دو برادر خدمت امام رسیدند و به ایشان‌عرض کردند که ورود به خرمشهر دارای چنین سختی هاست. ما هرچه پیش بینی می کنیم، می بینیم نیروی ما برای اجرای مرحله نهایی عملیات[آزادسازی خرمشهر] کافی نیست.استحکامات دشمن فوق العاده زیاد است و ما نمی توانیم به او حمله کنیم؛ولی باز در عین حال قادر به تصمیم گیری نهایی هم نیستیم.شما نظر بدهید که ما چه باید بکنیم؟حمله بکنیم یا نکنیم؟ تمام این صحبت ها را که مطرح کردند، امام در جواب آنها فرمودند:《تا توکل تان چقدر باشد!》