بریدۀ کتاب

اصلا شماها به تنبلی عادت کردین. از دروازه شهر در می‌آیین، یه جست می‌زنین روی هر گلی که بخواین می‌شینین. واسه همینه که بال‌هاتون انقدر کوچیک شده و طاقت پریدن ندارین. واسه همینه که از کوچ کردن می‌ترسین. ما که روی پای خودمون وایسادیم و آزاد توی دنیا می‌گشتیم یه خرده هم تحمل سختی رو داشتیم.