بریدۀ کتاب

واضح است که سعادت ما چقدر به آنچه هستیم، یعنی به فردیت مان وابسته است، حال آنکه غالبا فقط سرنوشت را، یعنی آنچه را که داریم یا می نماییم به حساب می آوریم.ممکن است سرنوشت ما بهتر شود، اما کسی که غنای درونی دارد، از سرنوشت انتظار چندانی ندارد.