بریده‌ای از کتاب دیر درخت نارنج: بخش اول اثر سامانتا شانون

کیت نفسش را فرو داد و گفت:« لوت! تو به من کمک کردی که اینطوری باشم. چون تا وقتی که یکی داشته باشم که بتونم پیشش خودم باشم، میتونم اینو تحمل کنم که پیش پدرم کس دیگه ای باشم.»