بریدۀ کتاب
1403/6/10
صفحۀ 17
خداوندا! راه دو، ما در حکم واحد بر سر دو راهی میگذاریمان که چه کنیم ـ آنگاه که هیچ یک از دو راه را نمی شناسیم و از پایان هیچکدام خبر نداریم؟ بانوی بنده میگوید که بدِ روزگار قدریمان کرده است و ما را به انکارِ آن همه اختیار که به ما بخشیدی واداشته است. خداوندا مگذار!
خداوندا! راه دو، ما در حکم واحد بر سر دو راهی میگذاریمان که چه کنیم ـ آنگاه که هیچ یک از دو راه را نمی شناسیم و از پایان هیچکدام خبر نداریم؟ بانوی بنده میگوید که بدِ روزگار قدریمان کرده است و ما را به انکارِ آن همه اختیار که به ما بخشیدی واداشته است. خداوندا مگذار!
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.