بریدۀ کتاب

دیدگاه رمانتیک به ازدواج، بر اهمیت یافتن شخص «درست و مناسب» پا فشاری می‌کند که یعنی شخصی همدل با علایق و ارزش‌های فراوان ما. چنین شخصی اصلاً وجود نخواهد داشت. ما بیش از حد متفاوت و منحصر به فردیم. تناسب و همخوانی همیشگی غیر ممکن است. شخصی که واقعاً و کاملاً متناسب با ماست کسی نیست که به طور معجزه آسایی همه سلایقش با ما یکی باشد بلکه کسی است که بتواند با فراست و کلام خوش راجع به اختلاف‌ سلایق گفتگو کند. به جای اندیشه موهوم مکمل تام یکدیگر بودند این توانایی تحمل تفاوت‌هاست که نشانه حقیقی شخص «درست و مناسب» است. مکمل یکدیگر بودن دستاورد عشق است؛ نباید به عنوان پیش شرط آن در نظر گرفته شود.