زندگی مثل یک بازی شطرنج است که در آن سرباز می‌تواند تبدیل به شاه شود،ولی هرکسی راه آن را بلد نیست.بعضی افراد همه‌ی عمر سرباز می‌مانند، چون راه و رسم بازی را یاد نمی‌گیرند.

همه چیز مدام عوض میشود و سال ها از پی هم می‌گذرند؛صرف نظر از اینکه آدم چقدر آرزو می‌کند زمان به عقب برگردد.

اگر هر داستانی پایان خوشی داشت، هیچ‌وقت دلیلی برای شروع دوباره نداشتیم.زندگی یعنی انتخاب و دانستن اینکه چطور وقتی درهم شکسته ایم باز خودمان را از نو بسازیم. همه‌ی ما این را می‌دانیم، حتی آن هایی که تظاهر به ندانستن می‌کنند.