شایدم دارم زیادی سخت گیر می شم...

ترکیب انتن ندادن موبایل ها، گیر کردن در جزیره، که اطرافت ابه ودسترسی به جای دیگه ای نداری، طوفانی شدن هوا، شوهری با گذشته خوب اما وضعیت فعلی کمتر از سطح توقع که بنظر میاد دلش پیش دختری که قبلا فقط باهم دوست بودن گیر کرده و توهم خیانت همسر فعلیش، خود کم بینی خانمی که سعی میکنه تا دخل و خرج خانوادشون رو بهم می رسونه، برای جور کردن خرج پرستار بچه به زحمت می افته که یه سفر مجردی با شوهرش بره و ازدواجش رو نجات بده، حالام که اومدن در کنار خانمهای دیگه از همه نظر احساس خود کم بینی می کنه بنظرم دیگه تکراری شده این نویسنده ها چطوری روشون میشه تو چشم ایده های قشنگی که اون بیرون منتظرن، نگاه کنن؟؟؟😑

پ.ن: لطفا بر من نشورید، من خودمم می نویسم و متوجهم کار چقدر سخته باور کنید🫠