شجاعت، فهمیدن و درک ترس ها بود، یعنی مشاهده و پیدا کردن چرایی ترس ها و در نهایت یعنی پذیرش؛ مثل وقتی که میترسی اما با وجود ترس کار درست رو انجام میدی و این انتخاب راحتی نیست.

انگار مسیر همیشه در رفتن خلاصه نمیشه. گاهی باید به ظاهر ایستاد، در شگفتی یک راز محو شد و بی هیچ حرکتی کیلومترها به مقصد نزدیک شد.

به نظرم زندگی برای هر موجود زیر آب از لحظه ای شروع میشه که تصمیم میگیره چه بد، چه خوب، دیگه به گذشته برنگرده. بعضی وقتها اینقدر از گذشته راضی هستیم و بهش افتخار می‌کنیم و همه جا با خودمون حملش میکنیم که جوری رو شونه هامون سنگینی میکنه که اجازه رشد بیشتر بهمون نمیده و بعضی وقتها انقدر از گذشته متنفریم که مثل زنجیری قفل شده به باله هامون به ما اجازه حرکت به سمت روزهای جدید رو نمیده.