رشد یک نتیجه است، نه یک هدف. یک خروجی است، نه دلیلی برای وجود.

وقتی بیانیه‌ی چشم‌انداز یا ماموریت سازمان به‌صورت مبتنی بر محصول طراحی شود، می‌تواند اثراتی منفی بر فرهنگ آن کمپانی بگذارد. آن دسته از شرکت‌هایی که محصولات خود را فراتر از هر چیزی در نظر می‌گیرند، فقط به مهندسان و طراحان محصولشان اهمیت می‌دهند و حس یک شهروند درجه‌ی دوم را به سایر نیروهای خود می‌دهند و گاهی اوقات واقعا هم مانند یک شهروند درجه‌ی دوم با آن‌ها رفتار می‌کنند. اوضاع سازمان در صورتی بهتر خواهد شد که تمامی نیروهایش ازجمله افراد حاضر در واحد حسابداری، پشتیبانی یا خدمات مشتریان، حس کنند که کارشان اهمیت دارد، نه اینکه صرفا در خدمت نیازهای تیم‌های توسعه‌ی محصول یا مهندسان و هستند. آن ها هم دوست دارند عضو ارزشمند گروه باشند تا بتوانند به پیشبرد اهدافی بزرگ‌تر از محصولات و بزرگتر از خودشان کمک کنند.