گذار روزگار متن پیاده شده ی گفت وگویی تصویری با گاری است که چند ماه پیش از درگذشت او انجام شده است. در سال 2014، به مناسبت صدمین سال تولد گاری، نشر گالیمار این کتاب را با ویرایش روژه گرونیه منتشر کرد. متن کتاب به شکل تک گویی گاری تنظیم شده است و می توان آن را به قول روژه گرونیه، ویراستار متن، واپسین فصل از خودزندگی نامه ی گاری دانست. کتاب به چهار بخش تقسیم شده است. گاری در هر بخش مقطعی از زندگی پرماجرایش را روایت می کند: دوران کودکی پررنج، جوانی و بلندپروازی هایش، حضور مؤثر در جنگ و همراهی با ژنرال دوگل، شهرت به دست آمده از نویسندگی، درگذشت مادرش که بیش از هر کسی دوستش داشت، کار سخنگویی فرانسه در سازمان ملل، فعالیت در هالیوود، ازدواج با جین سیبرگ (هنرپیشه فیلم از نفس افتاده) و... .بریده ای از کتاب:ابتدای این گفت وگو به شما گفتم که آدمی زندگی را کم تر تجربه می کند تا زندگی آدمی را. حس من هم این است که زندگی ام مرا تجربه کرده؛ گویا بیش تر بازیچه ی زندگی بوده ام تا این که انتخابش کرده باشم. به علاوه، هرچه مشهورتر باشی، زدگی بیش تر به بازی ات می گیرد. شهرت پدیده ی عجیبی به همراه دارد، چیزی که همین جا دامن مرا هم گرفته، یعنی تصویری که به واسطه ی رسانه ها و دوربین های شما در ذهن مردم شکل می گیرد، تصویری بسیار دور از واقعیت آدم. هر روز، لابه لای هزار و یک مطلبی که درباره ام نوشته می شود، می بینم چه تصویر آرمانی و بی نقصی از من نشان می دهند، اما خودم این تصویر را مطلقاً به جا نمی آورم. به هر حال تفاوت بسیاری است میان خود نویسنده و آنچه که می نویسد. نویسنده چکیده ی خود و خیالش را به کتاب می بخشد و آنچه را که می ماند، به قول مالرو «توده ی حقیر اسرار» را، برای خود می گذارد.