کتاب من( با همین طرح جلد) یک لغت نامه اصطلاحات در انتهای کتاب داشت که خیلی خوب بود. موضوع کتاب ،اسما الهی و مفهوم وحدت و کثرت رو هم شامل میشه. سطح کتاب، آسون نیست اما حتی اگر بخشیش رو هم متوجه بشیم، شیرین هست. نکته ی حیرت انگیز کتاب اینه که امام خمینی کتاب رو در سن ۲۵ سالگی نوشته :))))))))))))). 
پ.ن: کتاب هایی که نوبسنده های مطرحی دارن علاوه بر خود کتاب، یک شناختی نسبت به نوبسنده و سطح علمی اون فرد هم به شما میده. برای همین فک میکنم اگر به نقد و بررسی نویسنده کتاب هم علاقه داربن، خوندن کتاب خالی از لطف نیست.
        

          قریب سه سال زمان برد تا دوباره شرح سحر را از سر بگیرم. هر بار نوعی ترس، تشویش و فقدان رغبت دامن گیر بود تا لاجرم دیدار دوباره میسر شد.
شاید بهترین زمان برای مطالعه شرح سحر، اسحار ماه مبارک باشد زمانی که پوچی و بی تفاوتی به دنیای بیرون به اوج خود می رسد. آن گاه نوبت رجوع به خویشتن می رسد و شرح سحر خویشتن خویش را به رخ می کشد.
نوشتن از این گنجینه نیاز به تعمق بیش تر و تدبر وافر دارد و من تنها یک خواننده معمولی هستم که به خویشتن می اندیشم. 
        

          سحرهای ماه رمضان امسال با این کتاب شیرین‌تر شدند. با این که شاید حداکثر پنج درصد کتاب رو متوجه شدم اما پاسخ بعضی سوالهای قدیمی جدیم را در این کتاب یافتم.