بسیاری از والدین میگویند وقتی فرزندشان به نوجوانی می رسد، این قدر تغییر میکند که انگار دیگر او را نمی شناسند؛ ناگهان از در آغوش گرفته شدن بدش میآید، فضای خصوصی بیشتری می خواهد از رفتارهای ما خیلی زود عصبانی میشود و بیشتر با دوستانش وقت میگذارند دیگر خبری نیست از آن روابط دوستانه و لذت بخشی که تا همین چند وقت پیش با کودک خود داشتند. این تغییرات بسیاری از بزرگسالان را بر آشفته یا نگران میکند.

لیزا دمور در کتاب الهام بخش خود زندگی عاطفی نوجوانان به ما میگوید نگران نباشیم و نترسیم این تغییرهای عاطفی در نوجوانان ویژگی دوران نوجوانی است نه ایراد یا نقطه ضعف آن. او با مثالها و نمونه های واقعی خیلی علمی و ساده به ما کمک می کند تا رشد عاطفی نوجوانان را درک کنیم

در تعریفمان از مفهوم سلامت روان بازنگری کنیم و عواطف ناخوشایند نوجوانان را نیز بفهمیم و بپذیریم

ارتباطی مؤثر و پایدار با نوجوانان برقرار کنیم و آنها را در شناخت، پذیرش و مدیریت مؤثر عواطف و احساساتشان حمایت و هدایت کنیم و در نهایت والدین و همراهانی آگاهتر پذیراتر و توانمندتر باشیم.